دو شنبه 4 / 12 / 1390برچسب:, :: 16:55 :: نويسنده : ahmad & saman
یكی از ایده های جدید تولید انرژی، انتقال انرژی خورشیدی از سطح ماه بصورت بی سیم است. اصول اولیه این طرح توسط دكتر دیوید كریسول (Dr. David Criswell) محقق دانشگاه هوستون تگزاس و مدیرمؤسسه Space Systems Operations ارائه شده است. بر اساس این طرح، ابتدا مجموعه ای بسیار وسیع از سلولهای خورشیدی بر سطح ماه (كه همیشه به طرف زمین است) قرار داده میشوند تا نور خورشید را به انرژی الكتریكی تبدیل كنند. سپس انرژی الكتریكی حاصله به یك فرستنده مایكروویو ارسال میشود تا به امواج رادیویی در فركانس 2.5 گیگاهرتز تبدیل شده و از آنجا بوسیله آنتنهای با پهنای بیم (beam) بسیار باریك بطرف زمین ارسال گردد. در سطح زمین این امواج الكترومغناطیسی پر قدرت بوسیله آرایه های بسیار بزرگ (very large array) از آنتنهای مایكروویو دریافت شده و دوباره به انرژی الكتریكی تبدِل میشوند. همچنین بخشی از این امواج توسط ماهواره های مخصوصی كه در اطراف كره زمین قرار خواهند گرفت به نقاط دیگر كره زمین كه در دید مستقیم ماه نمی باشند منعكس میشوند.
تقریباً اساس تمام سیستمهای انتقال برق بدون سیم بر همین پایه استوار است. البته واضح است كه بازدهی چنین سیستمهایی در مقایسه با انتقال برق در خطوط برق بسیار پایین است چون مقدار زیادی از انرژی در تبدیل برق به امواج الكترومغناطیسی و بالعكس تلف میشود و بعلاوه مقداری ازانرژی موجود در امواج نیز در فرایند تشعشع وانتقال در محیط (اتمسفرزمین) به هدر خواهد رفت. بااین وجود، دكتر كریسول در مقالات مختلفی كه ارائه كرده ( منجمله مقاله 1 و مقاله 2) بصورت تحلیلی به این مسائل اشاره كرده و با محاسبات مختلف ادعا نموده است كه میزان انرژی تولید شده با احتساب تمام این تلفات و مخارجی كه صرف ساخت و نصب تجهیزات خواهد شد باز مقرون به صرفه خواهد بود و تنها به كسری از یك سنت برای تولید یك كیلو وات بر ساعت برق خواهد رسید. البته دانشمندان ناسا نیز ایده های مشابهی مثل قرار دادن مجموعه ای از سلولهای خورشیدی و یا حتی صرفاً صفحه های منعكس كننده نور در مدار كره زمین ارائه كرده اند كه بحث بر سر اینكه كدام روش مناسبتر است هنوز ادامه دارد.
نظرات شما عزیزان:
پيوندها نويسندگان |
|||||
|